Quick Peru & La Paz

Buenas!

Na Mancora zijn we met de nachtbus naar Lima doorgereisd met z'n alle! Busrit was prima verzorgd: stoelen 145% plat, klein avondeten, klein ontbijt en verder lekker slapen op een totale reis van 20 uur. De reis van Mancora naar Lima ging vooral door de woestijn. Deze hebben ze ook in Peru dus het landschap was erg zanderig en verschilde veel in hoogte. We reden langs de kust en bij het ochtendgloren was de weg waarop we reden niet meer dan een stuk asfalt over een zandberg met een stijle klif ernaast de zee in. Aangekomen in Lima direct naar het hostel gegaan en onze voorbereidingen getroffen voor de avond! Het was namelijk vrijdag 31 oktober dus Halloween! Het leeft hier best wel een zuid-amerika en ons hostel had hier ook een feest voor georganiseerd, verkleed en wel. We hebben als romeinen in heuse toga een goed feest gevierd samen met onze andere jack sparrows, ninja turtles, bunny's etc! 

Zaterdag met een lichtzwaar hoofd Lima bekijken! De dag verliep niet helemaal zoals gepland en we hebben minder gezien dan van te voren bedacht. Lima is een erg grote stad en van te voren werd ons verteld dat het een industriestad is waar weinig te zien en te doen is. Misschien is het de wijk waar wij zaten, of het weer dat mee zat, maar we hebben de stad juist als erg relax ervaren met een goede sfeer. Centrum is niet te groot en centreert zich rond twee hoofdpleinen met veel spaanse koloniale achitectuur.

Op zaterdagavond kwam Charles, een canadese vriend van Alex, aan en zouden we weer gaan feesten! Zo gezegd zo gedaan. Beginnend in het hostel en eindigend in de club;) 

Zondag met toch een wat zwaarder hoofd nogmaals Lima ingegaan om de rest van de stad te bekijken;) Op maandag gingen Alex en Charles naar Cusco en hebben we afscheid genomen, hopelijk niet voor de rest van de trip;) Laurence en ik hebben dinsdagochtend de bus direct naar La Paz, Bolivia gepakt en slaan de rest van Peru even over. Vanwege het regenseizoen gaan we eerst naar Bolivia om daarna terug te gaan naar Cusco, Macchu Picchu etc. Save the best for last;) Ons vooruitzicht voor de bus was: 30 uur in een bus waarvan alleen de stoelen 145% graden plat konden en geen eten. K*t. Uiteindelijk werd het een tocht van zo'n 36 uur waarin de distributieriem van de motor het begaf (+2 uur), het tankstation geen stroom had om de diesel op te pompen (+45 min), afgeven van allerlei pakketjes onderweg (+1 uur), grensovergang tussen Peru en Bolivia overrennen. Kortom: laurence en waren blij toen we in La Paz aankwamen;)

La Paz ligt op zo'n 3650 meter hoogte en het lichaam had er toch een klein beetje moeite mee in het begin. Trappen oprennen is hier niet zo'n goed idee;) Rustig geaclimatiseerd de volgende dag La Paz in gegaan en een van de grootste markten bezocht. La Paz zelf is een wirwar van wegen, telefoonkabels, auto's en kleine mensen. De stad kan ik het beste omschrijven als 'intressant'. Ik weet niet precies wat ik ervan moet denken want het is erg groot en ligt in een mooie vallei, maar hoe de stad in elkaar steekt en ruikt in minder. Wat dan wel weer kan: facedown abseilen van een 70 meter hoog kantoor gebouw. Deze jongen heeft zichzelf in een spidermanpak gehesen en naar beneden gelopen;) Na ongeveer 30 meter naar beneden lopen zet je je af en maak je een freefall van zo'n 50 meter! Mooie ervaring, want waar kan je dat nou doen?

Wat me sowieso opvalt tijden de reis door zowel Colombia, Ecuador, vooral Peru en Bolivia is een ding: vernietigd kapitaal. Overal staan half afgebouwde verlaten huizen. Gebouwen van 4,5 verdiepingen waarvan alleen de onderste in gebruik is en de rest leegstaat of niet eens is afgebouwd. Dit geeft soms een rare effecten op een stad omdat hele delen leegstaan of ongebruikt zijn. Ze beginnen met bouwen en de enige verklaring die ik heb is dat het geld op raakt en ze niet verder kunnen. Om vervolgens op de kavel ernaast gewoon opnieuw te beginnen. 

Na een paar dagen La Paz zijn we toe aan de eerste echte uitdaging van Bolivia: The Death Road! Bekroond tot 'swerelds gevaarlijkste weg die begint op de sneeuwtoppen van de Andes op 4650 meter hoogte en in 61 kilometer afdaalt naar 1200 meter hoogte in de Amazone. En deze gaan wij naar beneden mountainbiken! Zonder vangrails over een weg die op sommige stukken 3,20 meter breed is. En dat alles vrijwillig, sterker nog we hebben ervoor betaald;) We hebben superveel zin in deze thrillride!

Na deze dodemansrit is ons plan om direct door te reizen naar de Salar de Uyuni, de zoutvlaktes van Bolivia, om hier een driedaagse tour te gaan doen. Hopen dat het planningtechnisch allemaal uitkomt

Hasta Luego!

X Sepp
*Natuurlijk nemen we wel een gids en busje mee op onze death road, no worries;)