Máncora, Paradijs in Peru

Na onze, achteraf toch niet zo spannende, Nariz del Diablo treinreis zijn we verder naar het zuiden gereisd van Ecuador. De Nariz Del Diablo treinreis van een half uurtje heen rijden, uurtje stilstaan en weer een half uurtje terug. Het uitzicht is mooi, alleen ik had er persoonlijk wat meer van verwacht. Vooral dat we hoger door de bergen zouden rijden en daardoor verder dalen. Het was wel een leuke ervaring om gedaan te hebben.

Na Alausi zijn we zoals gezegd doorgereisd naar Cuenca in het zuiden van Ecuador. Deze stad heeft een koloniaal verleden en dit is zeker terug te zien in de stad! Het oude centrum is ook UNESCO werelderfgoed en het ziet er allemaal mooi uit. We kwamen hier vrijdagavond aan en zouden twee dagen in Cuenca verblijven. Zaterdagochtend vol zin om 9 uur maar eens de stad bekijken. Ons hostel zat drie blokken lopen van het hoofdplein en alles is op loopafstand. Dat was ook direct het probleem;) Tegen een uur of 2 hadden Laurence en ik de stad eigenlijk wel gezien en hadden we de highlights wel zo’n beetje gehad. We zijn op zoek gegaan naar lokale markten om daar lekker én goedkoop te eten. Mensen hier vinden het nog steeds apart dat je daar als westerlingen rondloopt.

We hadden besloten dan toch maar geen twee dagen in Cuenca te blijven maar de volgende ochtend vroeg door te reizen naar Mancora, een badplaats in het noorden van Peru!

Máncora, Peru!

 Alweer het vierde land van onze reis! We hebben de bus om 7.15      in de ochtend vanuit Cuenca genomen om met daglicht de grens  over te steken. We hadden erg slechte verhalen gelezen over de grensovergang: dat het erg chaotisch zou zijn, mensen je willen ‘helpen’ tegen een vergoeding en zelfs ook beroving. We gingen met een bus naar het grensplaatsje in Ecuador en daar was het inderdaad even onduidelijk wat er ging gebeuren. Maar na een half uurtje wachten kwam onze bus, tassen ingeladen en gaan zitten en zien wat er gebeurd. Bus rijdt keurig naar de grenspost in Peru. Iedereen de bus uit en een gebouw in waarvan de linkerkant de ‘uitgang’ van Ecuador is en aan de rechterkant wordt je Peru ingestempeld. Easy as that. Niks geen gek gedoe en we waren ineens in Peru!

Op naar Máncora, genoemd als het paradijs van Peru (terecht). Een zonovergoten stadje aan de noordkust van Peru waar de gemiddelde temperatuur overdag niet onder de 25 graden komt en ‘snachts rond de 20 graden is. Daarbij ook ongeveer het beste hostel erbij waar ik ooit geweest ben maakt dit tot een goede combinatie! Het Loki Hostel lijkt meer een half resort en zit vol met backpackers, heeft een eigen zwembad, een goed uitgeruste bar, direct aan het strand/de zee met goede golven, hangmatten en een hele goede atmosfeer. Elke dag zijn er dingen te doen in het hostel waar iedereen gezellig aan mee doet. Máncora zelf is verder niet zoveel dus Laurence en ik hebben vooral héél erg weinig gedaan voor de verandering;) Chillen de hele dag, sporten, happy hours meepakken en beetje zwemmen. Onze eerdere reisgenoten Julia, Ottavia en Alex hebben zich na 2 dagen ook bij ons gevoegd en we gaan met z’n vieren (Julia ging al eerder weer weg) naar Lima toe vanavond met de nachtbus om daar morgen rond 12 uur ‘smiddags aan te komen. Het Loki Hostel in Máncora is onderdeel van een keten en in Lima gaan we hier weer heen! Kijken of de sfeer daar net zo goed is!

Verder gaat m’n spaans redelijk vooruit! Nog wel wat moeite met de antwoorden verstaan soms maar leer elke dag bij!

Adios! Sepp